Üşür müsün ?

​insan en çok acıdan,beklemekten,hasretten üşür..

İnsan ağlamayla  gülmeyi kardeş edindiğinden beri acısıyla güzeli kavurur ve günü öldürür.

İnsan kazanır kaybeder ama en çok kazandığında barışır kendi ile,zamanın içinde koşarken duvarlara vura vura sendelerse güler haline … zekanın haricinde aptaldır insan,kolay kanar inanır diğerlerine…

Saftır ya insan hani,inanmaya gönüllüdür iyi gelene…

Hani deseler ki bu çok tatlı bi meyve,dünyada eşi benzeri yok lakin yersen ölürsün…çok tatlıya inanır da ölmeye inanmaz insanoğlu…

Arafta kalır çoğu zaman,bilir aslında yanlış yolda olduğunu ve dönmez yolundan.neden diye sorsan ,durmak isterim fakat gitmem de lazım bilmiyorum der.görür herşeyi,algılar ve vazgeçmez o yoldan…

Ta ki yolun sonunda ki ona gelme diyene kadar.O gerçektir mesela o an sanki önceki işaretler yalanmış gibi.istenmeme hissedir onu durduran,onun dışında herşey araftır insana ..

O arafta üşürsün.

Üşür müsün ?